ความรู้สึก

พ่อเคยบอกลูกๆอยู่เสมอว่าในสมัยที่พ่อยังเป็นเด็กพ่อเรียนหนังสือเจ็บแค่ป.4 เพราะตอนนั้นไม่มีโรงเรียนที่จะเรียนแล้วไม่มีครูที่จะสอน ไม่เหมือนสมัยนี้ เพราะตอนนี้มีโรงเรียนที่จะเรียนมีครูที่จะสอน แต่ไม่มีเด็กที่จะเรียน คิดว่าตัวเองนั้นรวยแล้วไม่ต้องเรียนหนังสือก็ได้ เพราะมีเงินอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีความรู้ แต่อยากบอกว่าคิดผิดไม่เคยนึกถึงคนอื่นบ้างเลย คนที่ด้อยโอกาสไม่มีเงินที่จะเรียน ดั้งนั้น พ่อบอกลูกๆว่า ลูกจะต้องตั้งใจเรียนให้สูงๆอย่าคิดว่าเรามีเงินแล้ว เรารวยแล้วไม่ต้องจำเป็นต้องเรียน แต่ความจนความรวยนั้นไม่จำเป็นเลยสักนิด สิ่งจำเป็นก็คือ ความรู้ ที่จะนำเราให้สำเร็จได้
พ่อในความเป็นพ่อก็อยากเห็นลูกมีอนาคตที่ดี พ่อเคยบอกว่าการที่ลูกเป็นผู้หญิงเป็นกุลสตรตี จะต้องเป็นคนกตัญญูต่อผู้มีพระคุณ แต่ถ้าเราเป็นคนอกตัญญู ก็ไม่ประสบผลดีต่อเราจะเป็นคนที่มีคปัญหา และในฐานะที่หนูเป็นลูกของท่านคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ก็ตาม แล้วเราในฐานะที่เป็นลูกของท่านเราอย่าให้ท่านต้องเสียใจเพราะเราเลย การที่ท่านเคยดุด่าว่าเราไม่ใช่เขารังเกียจเพียงแต่เขารักเรา อยากให้เราเป็นคนดี แล้วสุดท้ายหนูอยากบอกท่านว่าหนูรักพ่อที่สุดในโลกเลย และถ้าชาติหน้ามีจริง ก็ขอให้หนูเกิดเป็นลูกของท่านทั้งสอง ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติหน้าลูกคนนี้ก็ภูมิใจที่ได้เกิดเป็นลูกของท่าน

 พ่อ คำนี้ที่รักปักดวงจิต
 พ่อ ผู้ให้ชีวิตให้ความฝัน
 พ่อ ผู้ห่วงใยไม่เปลี่ยนปัน
 พ่อ ผู้ที่รักมั่นไม่จืดจาง

 พ่อ รักลูกผูกพันไม่หวั่นไหว
 พ่อ รักลูกด้วยใจให้ความหวัง
 พ่อ พร้อมเคียงข้างลูกทุกทาง
 พ่อ คือกำลังใจให้ลูกดี

ขอให้พ่อ มีสุขอย่าทุกข์เข็ญ
ขอให้พ่อ อยู่เป็นร่มโพธิ์ศรี
ขอให้พ่อ มีสุขทุกเดือนปี
ขอให้พ่อ อย่ามีทุกข์ร้อนใด